Hoe gaat het met jou?

De laatste dagen van het jaar. Van terugkijken, maar ook van vooruit kijken in het komende jaar. Voor zover een mens dat kan natuurlijk. In 365 dagen gebeurt er veel. Grote belangrijke dingen die ons bijblijven, en kleine dingen die we ons niet zo meer herinneren. Dingen waar we spijt van hebben, of waar we juist trots op zijn. Blije dingen, verdrietige dingen. Kruispunten met keuzes, of lange kromme wegen waarop we voortsukkelen. Alleen, of samen met anderen. Het leven lijkt soms net op een schommel of achtbaan. Met swings omhoog en omlaag. Een mens moet elke dag weer moed verzamelen om op de schommel te klimmen, en de veerkracht hebben om de schommel in beweging te krijgen. Aanmoedigingen van medemensen zijn dan soms hard nodig...

Wat me opvalt, is dat er de afgelopen weken steeds iemand iets post of schrijft, waarin ik een rode draad zie. Een rode draad die ook al langer in mijn hoofd ronddoolt en tot uiting wil komen in een kaart. 

Het geschenk van het waarachtige luisteren
is niet alleen een geschenk voor de ander,
het is ook een geschenk voor jezelf.

Dan hoor je niet alleen wat er gezegd wordt,
dan hoor je ook wat niet gezegd wordt, maar wel bedoeld.

(uit een gedicht van Hans Stolp)

Geef! Geef de ander het mooiste cadeau wat er is: AANDACHT.

Laten we de tijd nemen om naar elkaar luisteren, en ons niet verschuilen achter maskers, vooroordelen en muren. Stel je open voor de ander. Luister met je oren én met je hart. Oprecht, vriendelijk, eerlijk en kwetsbaar. Ik geloof en weet zeker dat je omgeving dan een stuk mooier wordt! Ik maak een begin en geef deze kaart aan mijn lezers. Speciaal gemaakt voor jou! Hoe is het met jou? Ik beloof je dat ik naar je luister!