Vakantieblues

Vandaag, de laatste dag van de voorjaarsvakantie, komt er niet veel uit mijn handen. Dochterlief maakte ik om half twaalf maar es wakker (afgelopen dagen was het steeds laat geworden voor haar), en zoonlief draalde met zijn ziel onder z'n arm rond. "Ik verveel me" schreeuwde zijn gezicht. Alle voorstellen van moeders werden van de hand gewezen, de zin was er niet. Gelukkig kwam Renske met twee schildercanvasdoeken, waar ze even heerlijk mee bezig waren. Eerder deze week werd in het huis naast ons een slaapkamer opgeruimd, en daar kwam de megabeer vandaan. Of Menno dat leuk zou vinden? Zeker weten! Nieuw speelgoed is altijd leuk natuurlijk. Met de post kwam er een pakket nieuwe kaartjes binnen, die in mijn kaartencarrousel komen. Binnenkort daar dus een nieuwe update! Een half uurtje stond ik net te strijken, en dan gaan mijn gedachten naar de mensen die nu in de Dominicaanse Republiek zijn met Compassion. Bijzondere, aangrijpende en hoopvolle verhalen lees ik, prachtige foto's van kinderen met zicht en hoop op een toekomst zonder armoede. En dan gaan mijn gedachten als vanzelf naar Ethiopië waar twee sponsorkinderen van ons wonen. Wat zou het gaaf zijn om hen ook een dikke knuffel te kunnen geven en hen te bemoedigen hun dromen te houden en na te streven in hun leven! Het plan om die reis te gaan maken zit nog steeds in mijn hoofd. En Renske wil graag mee! Dat kost een berg, dus ze is al klusjes aan het doen om te sparen. Het fornuis is deze week weer blinkend schoon! :-))