Hoe krijg je mij aan het janken

"het waren twee fantastische dagen!" Deze zin uit de bouwreclame verbouw ik enigszins: het waren twee spannende dagen! Vooral gister dan. PPPFFF... Manlief ging voor een vulling naar de tandarts. Niets om van wakker te liggen, toch? Blijkbaar dacht zijn lichaam daar anders over. Hij kreeg het benauwd, druk op de borst, tintelingen... zodanig dat er een ambulance werd gebeld. In no time lag hij in het ziekenhuis op OK van de hartbewaking, klaar om gedotterd te worden... Ondertussen werd ik door de tandarts gebeld wat er gebeurd was. Binnen het half uur stond ik bij de Eerste Hulp, waar ze hem niet kenden en niet wisten waar hij was. HUH? Ja maar... Na even zoeken werd ik meegenomen naar een andere afdeling. Wat er door me heenging toen ik het bordje Hartbewaking zag...   daar werd ik 'overgedragen' aan een zuster op de hartbewaking. In een lege kamer vertelde ze me dat hij op de OK lag ("WAT?!!?!!) en dat ze dachten aan een hartinfarct. Dat hielp om de tranen te laten komen! Maar ze zei er direct achteraan dat dat niet het geval was, dat hadden ze net gezien doordat de contrastvloeistof gewoon goed doorstroomde. Zijn kransslagaderen zagen er zelfs goed schoon uit. De schrik zat er dus goed in! Even later kwam hij met bed en al, en praatjes voor tien! naar zijn kamer. PPPFFF... Het blijkt nu dat hij een heftige vorm van hyperventilatie heeft gehad. Die symptomen lijken sterk op die van een hartinfarct. Vandaag mocht manlief gelukkig weer mee naar huis, en kunnen we bijkomen van deze twee stressvolle dagen. De vragen blijven wel: waar komt deze heftige reactie vandaan? Zo stressig is ons leven toch niet? Maar blijkbaar denkt zijn lichaam daar anders over... Morgen hopen we zijn 43e verjaardag te vieren! En we zijn God extra dankbaar dat we dat kunnen doen!!

Een rare gewaarwording: zo lig je voor een vulling bij de tandarts, en het volgende uur wordt je bijna gedotterd... Het is vandaag maar weer gebleken: de mens wikt... Goddank mogen we Mike nog bij ons houden. Wel is dit een sterk signaal dat het lichaam hem stil heeft gezet en dat er rust moet komen.