Tel je zegeningen

Tel je zegeningen, een voor een.
Tel ze alle en vergeet er geen.
Tel ze alle, noem ze een voor een.
En je ziet Gods liefde dan door alles heen.

Ik ken dit lied niet, alleen stukjes uit de tekst. Het zijn de regels van dit refrein die bij me bovendreven gisteren. Als er zoveel dingen zijn in het dagelijkse gebeuren die minder leuk zijn, negatieve gedachten, mopperende kinderen, drukte en spanning op het werk, dan vergeet je gauw de positieve dingen die ook plaatsvinden. Een goed gesprek met een vriendin, lekker onderuit op de bank onder een quiltdeken een goed boek lezen, tijd voor hobby's, de zon op de bladeren in de bomen die de herfst aankondigen, mijn vijfjarige zoontje die zegt: "mama, als ik later groot ben, wilt u dan met me trouwen?" Of als ik bijna omver gesprongen wordt door diezelfde jongen die me een knuffel geeft bij thuiskomst? Dan kan ik alleen maar zuchten: ze vinden me nog wel lief... Dan kijk ik naar mijn linkerhand en naar mijn rechterhand. Negatieve dingen en positieve dingen. Die vouw ik dan bij elkaar, en leg ze neer bij Diegene die er iets mee kan, zodat ik weer met frisse moed een nieuwe dag tegemoet kan gaan.
En hier is het enorme boeket prachtige lelies, gekregen van de kerk als dank voor dat ik zoveel jaren diverse taken op me heb genomen. Ruik je ook wat ik ruik?